Беларускі форвард “Вашынгтона” Аляксей Протас расказвае пра свой асабісты рэкорд выніковасці, гульню з Аляксандрам Авечкіным і іншых беларусаў у НХЛ.
У сезоне 2024/25 Протас выступае на элітным узроўні, набіраючы амаль 1 ачко за гульню. У 22 матчах ён набраў 20 (8+12) ачкоў, усяго 6 хвілін штрафу і мае ашаламляльны рэйтынг карыснасці: +12.
У гутарцы з прэс-службай БФХ Аляксей расказaў пра свой асабісты рэкорд выніковасці, гульню з Авечкіным і адносіны з іншымі беларусамі ў НХЛ. Запрашаем вас пачытаць гэтую цікавую размову.
– Што можаш сказаць аб камандзе ў гэтым сезоне?
– Калектыў вельмі згуртаваны. Не скажу, што ў мінулыя гады калектыў быў горшым, але ў гэтым сезоне ў камандзе класная атмасфера.
– Перад матчам з «Каларада» стартавы склад прадстаўлялі разам з дзецьмі, якія змагаюцца з ракам. Раскажы аб гэтай ініцыятыве.
– Гэтая гульня была прысвечана ўсім, хто змагаецца з такой цяжкай хваробай. У нас за некалькі дзён да гэтага было імпрэза, мы пазнаёміліся з дзецьмі, з іх сем’ямі, правялі час на лёдзе. Хтосьці можа катацца, хтосьці проста сядзіць на лаўцы, размаўляе з гульцамі. Гэта вельмі класна. Кожны год гэта праводзіцца, асаблівы дзень. Ты разумееш, што зрабіў дзіця шчаслівым. Я выходзіў з 7-летняй дзяўчынкай, яна ідзе на папраўку. Я пакінуў свой нумар тэлефона, дык яна мне дасылае паведамлення 🙂
– Ты ў першым звяне «Вашынгтона». Ці дадалася нейкая адказнасць?
– Калі цябе ставяць у першую тройку – гэта, безумоўна, вельмі адказна. Не хаваю, хваляванне прысутнічае. Ты разумееш, у якім моманце ты знаходзішся. Трэба гэта апраўдваць. Праз некалькі матчаў ужо з’явілася нейкая ўпэўненасць у сабе, разумееш, што можаш гуляць, прыносіць рэзультат, дапамагаць камандзе.
Аляксей Протас забіў у вароты «Нью-Ёрк Рэйнджэрс».
– Перад сезонам многія эксперты глядзелі на «Вашынгтон» вельмі скептычна. Але вы выдалі цудоўны старт. Гэта стала сюрпрызам?
– Для каманды гэта не стала сюрпрызам. Мы ведалі, што ніхто ў нас не верыць. Але разумелі, што правялі добры кэмп, ведалі, што жадаем перамагаць. Добра папрацаваў клуб на трансферным рынку. Крыўдна губляць рабят, якія сышлі, але гэта частка хакея. Мы вельмі добра ідзем не толькі па гульні, але і па статыстыцы. Канешне, у нас ёсць слабыя месцы, як і ва ўсіх. Мы над гэтым працуем, каманда добра гуляе, упэўненыя ў сабе.
– Ты выходзіш у звяне з Oві. Ён зноў гуляе, нібы яму 25. Ты ўражаны гэтым?
– На самай справе – не. Відаць, як ён зараджаны. У гульні з «Рэйнджэрс» ён закінуў дзве шайбы за некалькі хвілін, у наступнай змене ў мяне быў добры момант. Калі прыехалі на лаўку, ён гаворыць: «Што ты робіш? Давай збірайся, трэба забіваць! Ты разумееш, што ён максімаліст, хоча забіваць у кожным моманце. Дзесьці ён эмацыйны, асабліва, калі не забіваеш ці не аддаеш. Разумееш, што ён ад усіх патрабуе па максімуме, асабліва ад партнёраў па звяне. Гэта цябе трымае сабраным. Кожную змену трэба выкладвацца. Вынік ёсць і ў каманды, і ў яго.
Траўма – гэта вельмі крыўдна. Думаю, што ён вернецца толькі мацнейшы. Магчыма, паўза пойдзе на карысць. Ён жа за ўсю кар’еру каля 30 гульняў толькі прапусціў. Ён з пазітывам да гэтага адносіцца. Мы павінны працягваць гуляць у наш хакей. Калі мы хочам далёка залазіць, мы не павінны залежаць ад аднаго чалавека.
– Калі Авечкін паб’е рэкорд Грэцкі?
– Ты бачыш, як ён набірае, ужо менш за 30 засталося. Хоць у пачатку сезона таксама было шмат скептыкаў. Вядома, хацелася б як мага раней. Усё гэтага чакаюць. Загадваць я не хачу.
– Нядаўна ты паставіў асабісты рэкорд па галах за сезон. Як цябе павіншавалі?
– Ды ніяк не павіншавалі, сціплы рэкорд. Вядома, жадаецца забіваць больш, набіраць ачкі. Пасля мінулага сезона я перагледзеў свае гульні, перагледзець свае адносіны да завяршэння момантаў. Разумею, што мне болей трэба працаваць на пятаку, знаходзіць моманты.
– Сочыш за беларусамі? Удаецца пагутарыць?
– Вядома, сачу! З Уладам Калячонкам пагутарылі пасля гульні. Раней з Шаранам бачыліся часцей, цяпер сустракаемся толькі два разы на год, з Уладам – таксама два разы. Лёху Коласава паднялі пасля таго, як згулялі. Вядома, сачу, гляджу за вынікамі, калі ёсць час, то магу матч паглядзець.
